Hervormde Gemeente Waarder

Heidelberger catechismus,
Zondag 17 vraag en antwoord 45c

I Corinthe 15:12-22, 29-32, 42-49

Wat nut ons de opstanding van Christus? Ten derde is ons de opstanding van Christus een zeker pand van onze zalige opstanding.

Jezus lijden toont ons Zijn liefde en de schatten die daaruit voortvloeien.
Jezus verhoging toont ons Zijn macht en de schatten die daaruit voortvloeien.

Het gaat in zondag 17 over het eerste deel van Zijn verhoging: de opstanding uit de dood. Dat toont ons Zijn macht: Hij heeft de dood overwonnen. En de schatten:
(1) dat Hij ons tot geloof
(2) dat Hij ons leven geeft met Hem opgewekt
(3) dat Hij onze lichamen zal opwekken tot heerlijkheid.

1. de zaligheid met ons lichaam

Want Jezus is in Zijn opstanding de Eersteling. I Corinthe 15:20. Niet de Eerste, en misschien wel de enige, maar de Eersteling. De eerste van velen die Hij achter Zich aan trekt. Op de jongste dag klopt Hij op mijn grafsteen. Dat maakt sterven tot ontslapen. Voor allen die in geloof gewerkt, gestreden hebben is sterven ontslapen. Voor allen die in hun leven bleven slapen is sterven een vreselijk ontwaken. 

Jezus zal niet één graf overslaan van al de Zijnen. Als Hij mij dan voorbij zal gaan, dan is dat omdat ik Hem voorbij ben gegaan, heel mijn leven. Dan is sterven ontwaken in eeuwig afgrijzen. 

2. de zorg voor ons lichaam

Hij zal al de Zijnen opwekken in een verheerlijkt lichaam. I Corinthe 15:42-43. Er wordt een lichaam begraven in verderfelijkheid, oneer, zwakheid en een natuurlijk lichaam. Hij wekt het lichaam op in onverderfelijkheid, heerlijkheid, kracht en een geestelijk lichaam. 

Daarom is zorg voor ons lichaam geboden. In ons leven door verantwoorde voeding, beweging en levensstijl. Vermijden van ongezonde voeding en levensstijl en roken. In het licht van Filippenzen 2:12b.                                                                                                                                    En in ons begraven worden. I Corinthe 15 noemt het: gezaaid worden, met het zicht op de oogst. Het graf is wachtkamer voor de bruiloft. Dan kom je anders terug van de begraafplaats waar het lichaam van een gelovige geliefde is begraven, gezaaid.

3. de zekerheid van ons lichaam

Zal er in de wederopstanding ook herkenning zijn? Allereerst gaat hem om Christus! Hem te zien. Dan waarschijnlijk ook elkaar en Gods werken vertellen. Gemis zal er niet zijn, want ieder erkent daar dat God recht is.

Is deze wederopstanding iets extra’s of iets wezenlijks? Een accessoire die erbij komt of iets van belang? Voor Paulus was het heel wezenlijk, I Corinthe 15:19. Want de Bijbel gaat er van uit dat het christenleven offers vraagt. Van ‘nee – zeggen’, van strijd, van kruisdragen. Als er dan ook geen wederopstanding is……. I Corinthe 15:29-32.  

Hoe houd je zo’n leven vol? Door de verwachting van de wederopstanding der doden! Als je alles in geld uit zou drukken. Dan is alles op aarde enkele euro’s, hooguit 50 of 100 euro. Maar het leven der wederopstanding miljoen euro. In dat licht leer ik mezelf verloochenen. En ik schaam mij over wat ik niet op kan en wil geven. En verwachting het leven der wederopstanding. Calvijn: “ik houd niemand voor een gevorderd christen dan hij die de dag van zijn dood en wederopstanding met vreugde verwacht.”  En: het leven met de Heere hier geeft ook al zoveel troost en vreugde! 

Vragen om te bespreken of te overdenken:

1. Hoe zouden we meer kunnen gaan denken aan het leven na de wederopstanding?
2. Hoe gaan we in dat licht verantwoord met ons lichaam om in dit leven? Denk aan voeding, kleding, roken, beweging enz. 
   
3. Het begraven  van een christen is een gezaaid worden. Wat komt er bij u/jou boven als u/jij daaraan denkt, daarover mediteert?
4. Ontzeggen we ons wel eens iets omdat wij christen zijn? Welke rol kan de gedachte aan de wederopstanding daarbij spelen?
5. Bedenk en zoek eens andere Bijbelgedeelten die gaan over het leven na de wederopstanding.