Corona: Bericht uit de pastorie (5)

25 april 2020

De coronamaatregelen duren voor het grootste gedeelte nog voort. Onderstaand weer wat lezenswaardige gedachten die mij onder ogen kwamen. 

Lock down

De intelligente lock down, zoals dat genoemd wordt, duurt nog voort. Ik ben geen expert of deskundige, dus onthoud ik me van een al te specialistisch oordeel. Wel las ik op refdag.nl enkele opmerkingen van prof dr M.J. de Vries (ook hoofdbestuurslid van de Gereformeerde Bond) die ik ter overweging aanreik en onderstrepen wil: 

“De voorzichtige lijn van Rutte verdient alle steun, beklemtoont prof. Marc de Vries, hoogleraar christelijke filosofie aan de TU Delft. „Het is mooi dat het kabinet de zorg voor kwetsbaren voorrang geeft boven de economie. ……  Zeker christenen moeten hun verantwoordelijkheid tonen, onderstreept De Vries. „Laten zij voorlopig in hun kot blijven, om het met een Vlaamse minister te zeggen. Hopelijk zijn christenen bereid offers te brengen omwille van de kwetsbaren. Dat is onze Bijbelse plicht.”

Columniste Marianne Zwagerman stelde dat het coronavirus ervoor zorgt dat „dor hout” (zieke ouderen) wordt weggehaald. Journalist Jort Kelder, voormalig hoofdredacteur van rijkeluisblad Quote, vindt dat Nederland zich meer moet bekommeren over de economische schade van de lockdown. 

Prof. De Vries gruwt van opmerkingen als die van Zwagerman en Kelder. „Het klinkt zo evolutionistisch om te spreken van „dor hout” dat door het coronavirus wordt gesnoeid. Ik vind dat een buitengewoon verwerpelijke gedachte. De Bijbel laat een heel ander geluid horen. Die roept ertoe op de kwetsbaren te beschermen, omdat juist God Zelf hen op het oog heeft.”

Daarbij wil ik graag opmerken dat ik ieder sterkte toewens die deze tijd offers moet brengen, hetzij door niet te kunnen of te mogen werken, hetzij door juist heel zwaar belast te worden. U/jij bent in onze gebeden!

De dienst van de HEERE

De laatste weken moet ik regelmatig denken aan het bekende voorval dat ds L. Kievit beschrijft. Hij maakt het mee toen hij in de jaren na de Tweede Wereldoorlog in Putten predikant was. In zijn pastoraat bezocht hij vele weduwen die door de razzia hun man hadden verloren en soms nog 1 of meer zoons. Zo kwam hij bij een weduwe op bezoek. En zij vertelde hem hoe zij die angstige tijd beleefd had. Toen haar man en zoon meegevoerd waren naar de Oude Kerk was zij gaan bidden. En ze vertelde ds Kievit wat zij gebeden had. Ze had gebeden om de terugkeer van haar man, dat ze hem weer levend terug zou zien. Maar dat was niet gebeurd. Ze was weduwe geworden. Ze had gebeden dat dan toch haar zoon levend terug zou mogen zien. Ook dat was niet gebeurd. Maar, zei ze, God heeft mijn gebed verhoord. Want ik heb gebeden: “HEERE, als dan mijn man niet terugkomt, en als ook mijn zoon niet terugkomt, laat dan toch Uw Woord en dienst in Putten blijven. En mijn gebed is verhoord, want de dienst van het Woord mag er nog steeds in Putten zijn”.  

Telkens als ik het lees of vertel ontroert het me. Zo’n liefde voor de dienst van de HEERE, die zó op waarde schatten. Iets ervan proef ik ook bij meerderen onder ons. De dank dat de diensten doorgang mogen en kunnen vinden en dat er middelen zijn om daar toch mee verbonden te blijven. Dat is het, denk ik dan, ‘Gods verbond en woorden, als hun schatten gadeslaan’. (Psalm 25:5 berijmd)

Dank en voorbede

Van een jong echtpaar uit de gemeente kreeg ik het volgende. Het verwoordt gedachten nav. het coronatijdperk. Het echtpaar beseft dat er veel reden is tot gebed en dat er hele moeilijke situaties zijn. Met name voor hen die persoonlijk getroffen worden door het virus. In aanvulling daarop noemen ze echter ook een aantal dankpunten en voorbedes.

Dankpunten:

  • Dat we er nu nog bewuster van zijn hóe gezegend we in dit land zijn met een uitstekende gezondheidszorg.
  • Dat, in tegenstelling tot veel andere landen, bij ons de aantallen besmettingen en ernstige ziektegevallen, ver vóór de verwachtte (en gehoopte afvlakking) piek afvlakken en afzwakken.
  • Dat we ondanks de Coronamaatregelen, alles kunnen kopen en eten wat we maar willen.
  • Dat dóór de situatie veel mensen initiatief nemen om klaar te staan voor hun medemens.
  • Dat er steeds weer daadkrachtige mannen klaarstaan om de belangen van de Nederlanders te behartigen, en bereid zijn om alles wat in hun vermogen is in te zetten om Nederland door de crisis te loodsen
  • Dat de praktijk is dat er in 1 "klap" bizarre hoeveelheden minder stikstof, en andere vervuilende stoffen worden uitgestoten, die geen enkele overheidsmaatregel ooit zou kunnen hebben bewerkstelligd. 

Voorbede:

Laten we niet vergeten te bidden voor al die mensen op al die plaatsen in deze wereld die God vele malen zwaarder verzoekt dan ons:


Gedicht uit 1 VMBO

Iemand die met onze gemeente meeleeft en werkzaam is in het onderwijs stuurde mij het volgende. Het is een gedicht in deze tijd van crisis gemaakt door een leerling uit 1 VMBO naar aanleiding van gedeelten uit Romeinen 5 en 7.  

Adam en Christus
De zonde in het paradijs door 1 mens gebracht,
Rekent God toe aan het hele menselijk geslacht.
De dood is de wereld in gekomen,
Omdat Adam en Eva de verboden vrucht hebben genomen.

De HEERE had van eeuwigheid een plan bedacht,
Door Zijn Zoon te zenden, die verlossing bracht.
Christus geboren en aan het kruis op Golgotha,
Dit wordt herdacht bij Kerst en Pascha.

De zonde die in ieder woont,
Wordt in de wet Gods aangetoond.
Deze wordt door ieder overtreden,
Voor het goede te doen, wordt gestreden.

Het goede dat ik wil doen, lukt me vaak niet,
Het kwade dat ik niet wil, is wat je vaak ziet.
Maar bij Jezus, de Borg, is vergeving voor mij,
Verlossing brengen, dat deed Hij!

Ook voor jou en mij?



Terug


Bron: https://www.hervormdwaarder.nl/nieuws+en+overdenking/11575/Corona:-Bericht-uit-de-pastorie-(5).html