Overdenking op zondagavond 16 feb 2020: HC zondag 16 (40-42)

15 februari 2020

Heidelberger catechismus,
Zondag 16 vraag en antwoord 40 t/m 42

Genesis 2:15-17, Johannes 19:25-30, II Timotheus 4:6-8


Jezus' vernedering toont ons Zijn liefde

A: in Zijn ontvangenis en geboorte
B: in Zijn lijden en kruisiging
C: in Zijn sterven.

Wat een liefde, want niemand heeft meerder liefde dan deze, dat iemand zijn leven zet voor zijn vrienden. (Johannes 15:13)


1. Alle mensen sterven (Genesis 2:15-17)

De Bijbel leert dat de dood gekomen is door de zonde. Zo tegenstrijdig is zonde aan Gods bedoeling met het leven. Dat is Gods gerechtigheid.

Ieder sterven is een roepstem. God is goed en toch sterft iemand: daar moet de zonde de oorzaak van zijn. Niemand ontworstelt er zich aan. Sterven is een vernedering voor het mens-zijn. Sta eens stil.

En daarna: het oordeel (Hebreeen 9:27). Sta eens stil.


2. Jezus sterft. (Johannes 19:30)

Als Iemand niet had hoeven sterven was het Jezus wel: Hij leefde zonde te zondigen. Maar Hij draagt de zonde der wereld. Hij gaat eerst het oordeel in. Tot op de bodem van de hel. In volkomen gehoorzaamheid. Dan en zo gaat Hij het sterven tegemoet. Als Overwinnaar. Gods gerechtigheid heeft niets meer van Hem te eisen.

Zo is Jezus gestorven voor allen die in Hem geloven. Wat geeft dat een liefde over zo’n verlossing! Hij voor mij. Dat verdiept ook het zondebesef. En dat verrijkt de dankbaarheid om mijn leven nu voor Hem te besteden.

In dit sterven van Jezus is ruimte, genoeg ruimte voor heel de wereld. Kom tot Hem. Ieder gaat het sterven tegemoet, maar hoe?


3. Gods kinderen sterven. ( II Timotheus 4:6-8)

Het sterven is als de Rode Zee. Israel kwam er door en was verlost. Egypte ging erin ten onder. Wat zal het voor ons zijn? Sta eens stil.

Het sterven is een donkere tunnel. Gods gerechtigheid houdt er grenscontrole. Wie buiten Jezus is moet de linker tunnelbuis in: het eeuwige oordeel tegemoet. Wie in Jezus is mag de rechter tunnelbuis in: om gereinigd te worden van de zonde. God voltooit wat Hij in de wedergeboorte was begonnen: het zuiveren van zonden.

Dat is: ontbonden worden (vgl Filippenzen 1:21-24). Losgemaakt worden van alles wat bindt aan het lijden van dit leven, allermeest de zonde. Want zou je 150 willen worden? Of 180? En maar blijven zondigen? Sterven is ontbonden worden en de doorgang tot het eeuwige leven.

Jezus is begraven. En weer opgestaan. Alle gelovigen mogen ook dan hun treden zetten in Zijn spoor. Het graf is een wachtkamer, slaapkamer. Totdat ook mijn lichaam op audientie mag komen bij de Koning. 



Vragen om te bespreken of te overdenken:

  1. Wat merken we ervan hoe de huidige cultuur tegen ‘sterven’ aankijkt? Worden we daar makkelijk door beïnvloed?
  2. Hoe verdiept het sterven van Jezus onze vreugde over de verlossing, ons zondebesef en onze dankbaarheid?
  3. Hoe kunnen we in praktijk brengen om stil te staan bij ons sterven? Waar zouden we dan allemaal aan kunnen of moeten denken?
  4. Hebt u/jij we eens meegemaakt dat iemand die u/jij kende ontbonden werd en mocht ingaan in de heerlijkheid? Wat doet dat nu nog met u/jou?

Avonddienst

Ds. D. Breure

Datum: Zondag 16 februari 2020
Tijdspad: 18:30 t/m 20:00
Locatie: Hervormde Gemeente Waarder
Agenda: Kerkdiensten

Terug


Bron: https://www.hervormdwaarder.nl/Nieuws+en+overdenking/11505/Overdenking-op-zondagavond-16-feb-2020:-HC-zondag-16-(40-42).html